Bağımlılık, çoğu zaman ailenin geç fark ettiği bir hastalık olarak sinsice ilerleyebiliyor. Bazı durumlarda aileler yakınlarının madde kullandığını çok geç fark edebiliyorlar. Yıllarca madde kullanan kişi bu durumu özenle sakladığı için aile şüphelenmiyor ve bağımlılık ilerlemiş oluyor. Ailenin bir an evvel durumu öğrenmesi ise bağımlılığın ve tedavinin seyrini olumlu yönde geliştirebiliyor. Ancak ailenin öğrendiği anda gösterdiği tepkiler de ciddi anlamda değişiklik gösterebiliyor. Yazımızın devamında madde bağımlısı yakınları bağımlının madde kullandığını öğrendiğinde nasıl tepki verdiklerini inceleyeceğiz.
Hayal Kırıklığı Yaşıyorlar
Madde bağımlısı yakınları bağımlılık sorununu öğrendiklerinde önemli ölçüde hayal kırıklığı yaşıyorlar. Her ebeveyn gibi onların da çocukları ile ilgili bazı beklentileri ve hedefleri oluyor ancak bağımlılık onlar için bütün bu hedeflerin çöküşü anlamına geliyor. Çoğu zaman bağımlı çocuklarına “Seninle ilgili ne hayallerimiz vardı, hepsini mahvettin” şeklinde serzenişlerde bulunabiliyorlar. Bağımlılığın bir hastalık olduğu gerçeğini kabullenmekten kaçınabiliyorlar. Hayal kırıklığı yaşayan aile bu durumda bağımlıya karşı olumsuz yaklaşımlarda bulunarak onun kurtulmaya yönelik motivasyonunu da zedeleyebiliyor.
İnkâr Edebiliyorlar
Bazı aileler de çocuklarının bağımlı olduğunu öğrendiğinde bu durumu inkâr etme yoluna gidebiliyorlar. İnkâr politikası aslında ailenin çoğu zaman bilinçaltında yatan bazı düşüncelerinin dışa vurumu şeklinde gerçekleşebiliyor. Aile çocuğunun madde kullandığını inkâr etme yoluna giderken bazen de kullanımı küçümseyebiliyor. Kullanımı basit görebiliyor veya çocuğun bağımlı olmadığını iddia edebiliyor. İnkâr politikası durumu kabullenmeyi de engellediği için soruna yönelik çözüm politikalarının geliştirilmesini de geciktiriyor. Madde bağımlısı yakınları için en riskli davranışlardan biri olan inkâr sonucu bağımlı da bu fırsattan yararlanarak kullanmaya devam edebiliyor.
Öfke Patlamaları Yaşayabiliyorlar
Madde bağımlısı yakınları bağımlılık sorununu öğrendiklerinde ciddi öfke patlamaları yaşayabiliyorlar. Özellikle bağımlı babaları durumu ilk öğrendiklerinde şiddet uygulayabiliyorlar. Bu durum aslında bağımlı ile aile arasındaki bağın da zayıflamasına neden olabiliyor. Ayrıca şiddet sonucu bağımlı aileden uzaklaşarak tedavi şansı da yitirilebiliyor. Madde bağımlısı yakınlarının bu konuda öfke duygusunu yaşasalar bile öfkeli davranışlar sergilememeleri ve durumu sakince analiz etmeleri gerekmektedir. Sağlıklı bir durum analizi bağımlılık tedavisi açısından da somut bir adıma dönüşecektir.
Çevreden Gizlemeye Çalışabilirler
Toplumumuzun en büyük yaralarından biri de “Elalem ne der” düşüncesidir. Komşuların veya akrabaların duymasını dünyanın sonu gibi görebilir ve bu sebeple herkesten bağımlılığı gizleyebilirler. Bağımlılık sorunun gizlenmesi aslında madde bağımlısı yakınları tarafından yapılan en büyük hatalardan biridir. Özellikle de bağımlının tedaviye yanaşmadığı durumlarda bu sorun için büyük bir gedik açılır. Örneğin; bağımlının amcasından bu durum saklanırsa, bağımlı madde için aradığı parayı aileden alamadığında amcasına başvurur ve sanki başka bir ihtiyacını karşılayacakmış gibi para bulabilir. Gizlilik ne kadar fazlaysa bağımlılığın boyutu daha da artış gösterir. Bağımlılık bir hastalıktır. Nasıl kanser, diyabet veya tansiyon bir hastalıksa bağımlılık da kronik bir hastalıktır. Aile çocukları kanser olduğunda bu durumu nasıl gizlemiyorsa bağımlı olduğunda da gizlememesi gerekir. Aksi takdirde bağımlılığın bilançosu daha da ciddi bir boyuta ulaşır.
Madde bağımlılığının tedavisi nasıl olmalıdır? Tedavide hangi süreçler izlenmelidir? Tüm bu soruların cevabını mentaliumist.com/madde-bagimliligi-tedavisi-nasil/ yazımızı okuyarak alabilirsiniz.
