Ortada hiçbir sebep yokken kişide aniden göğüs ağrısı ve sıkışması, kalp çarpıntısı, nefes almada güçlük, terleme, titreme, üşüme, bulantı, karın ağrısı, baş dönmesi, bayılacakmış hissi, vücutta uyuşma veya karıncalanma hissi meydana gelir. Kişi o anda kalp krizi geçirdiğini veya felç geçirdiğini düşünür. Ayrıca kişi ölüm korkusu veya felç olma korkusu yaşayabilir. Bazı vakalarda da kişiler kontrolü kaybedeceklerini veya delirmeye başladığını düşünebilirler. Bu sırada kendisine veya diğer insanlara zarar vermekten korkabilir. Kişi çok ciddi bir korku veya endişe haliyle çevresindekiler tarafından en yakın acil servise götürülür. Acil servisteki doktorun muayenesi ve muayene sonrasında istenen EKG, BT vb. testler sonucu hiçbir fiziksel rahatsızlık bulunamaz. Kişi doktora neyi olduğunu sorduğunda doktordan stres kaynaklı olduğu cevabını alır. Kişiye sakinleştirici bir iğne yapılır ve acilden eve gönderilir. Kişiye psikiyatrik bir muayene yapılmadığı için de panik bozukluk hakkında bilgi verilmemektedir.
Hastalığım Teşhis Edilemiyor…
Kişi bu sözleri duyduktan sonra kısa bir süreliğine biraz rahatlar. Bu rahat zaman dilimi kişinin bir süre sonra tekrar atak yaşamasıyla sona erer. Kişi tekrar aynı atağı yaşar ve yine acil servise başvurur. Yine testler yapılır ve doktorlardan yine benzer yorumlar gelir. Kişi artık biraz daha umutsuz davranmaktadır çünkü hastalığının teşhis edilemediğini düşünür. Kişi bu kez acil servise değil farklı doktorların muayenehanelerine gider ancak sonuç yine değişmez. Defalarca doktora gidilmesine, onlarca test, tetkik vb. işlemler uygulanmasına rağmen herhangi bir fiziksel rahatsızlık bulunamaz. Ataklar tekrarlamaya devam ettikçe, kişi, iki atak arasındaki dönemde; gergin, huzursuz ve kaygılı biçimde sürekli yeni bir panik atağın geleceğini bekler. Panik atakların genellikle önceden kestirilemeyen mekân ve zamanlarda gerçekleşmesi bu korkuyu daha da arttırmaktadır. Ataklar sıklaşmaya başladıkça, kalp krizi geçirerek ölme, felç olma veya kontrolü kaybederek delirme korkuları daha da artar.
Çıldırma ve Ölüm Korkuları…
Panik bozukluk hastaları evde kimse yokken kalp krizi geçirerek ölmekten korkarlar. Ayrıca kimsenin yardım edemediği durumlarda hastaneye gidememekten de korkarlar. Kontrolü kaybederek delireceklerini düşünür ve endişe duyarlar. Kendisine veya çevresindekilere zarar vermekten çok korkarlar. Bazı garip davranışları olacağından endişe duyarlar. Bu garip davranışlar sonucu herkese rezil olmaktan çok korkarlar. Bu atakların sıklığı arttıkça kişi ataklarla karşılaşmamak için kaçınma eğilimi sergilemeye başlar. Örneğin; kendisinde atağı tetiklediğini düşündüğü ortam, kişi, durum ve hatta yemeklerden dahi uzak durmaya çalışırlar. Ataklara karşı önlem olarak evden çıkarken alkol, madde veya ilaç kötüye kullanımı görülebilir. Ataklar esnasında alınabilecek her önlemi almaya çalışırlar.
Çok Sert Tedbirler Alırlar
Panik bozukluk hastasının aldığı tedbirler çok ciddi boyutlara ulaşabilir. Atak esnasında kontrolünü yitirerek aile üyelerine zarar vereceğini düşünen panik bozukluk hastası evdeki tüm bıçakları dolaplara kilitleyerek önlem almaktadır. Ayrıca yine aile üyeleriyle mümkün olduğu kadar yalnız kalmamaya çalışır ki onlara zarar vermesin. Sokağa yalnız çıktıklarında düşüp bayılacaklarını ve kimsenin onlara yardım etmeyeceğini düşünürler. Bu nedenle giyim kuşamları da bu önlemlerden etkilenir. Düşüp bayılmaya karşı etek giymek isterken pantolon giymeyi tercih edenler vardır. Pantolon giyerek bacaklarının yaralanmasından kurtulacağını düşünür. Yalnız sokağa çıktıklarında yanlarında hep adres ve iletişim bilgisi taşırlar. Eğer başlarına bir şey gelirse o iletişim numarasından ailesine haber verilebileceğini düşünmektedir. Bazı panik bozukluk hastaları ise alacakları acil tıbbi desteğin gecikmemesi adına hastane bahçesinde dahi yatıp kalkabilirler.
