Kişi, fiziksel bir takım yakınmalarını çevresindeki insanlara aktardığında ilk olarak yaşadığı durumu abarttığı yönünde bir tepkiyle karşılaşılır. Örneğin; karnının sağ alt kadranında ağrı hisseden kişi yakınlarına bu durumu belirtir ve internetten araştırdığı kadarıyla apandisit olabileceğinden endişe ettiğini belirtir. Bir süre sonra aile kişiyi acile götürür ancak kişiye yapılan muayene sonucunda acil bir durumun olmadığı ortaya çıkar. Kişi yakınmalarının devam etmesi üzerine ertesi gün iç hastalıkları uzmanına gider ve yine tetkikler yapılır ve doktor kişinin fiziksel herhangi bir hastalığı olmadığını açıklar ancak bu cevap kişiyi kesinlikle tatmin etmeyecektir. Psikolojik destek almadıkça ve bunun psikolojik kökenli olduğu yönünde farkındalık kazanmadığı sürece yineleyen şekilde fiziksel bir hastalık aramaya devam edecektir. Hastanın çevresindeki kişilerin bu hastalığı tanıması ve kişinin hasta olduğunu anlaması oldukça önemlidir. Ancak şunu unutmamak gerekir ki, kişiyi tümüyle koruma altına almak, kişinin bütün görev ve fiziksel sorumluluklarını onun yerine üstlenmek bu bozukluğun seyrini olumsuz yönde etkileyebilir. Bu yüzden, hastanın yakınlarının bazen psikoterapi süreçlerine dahil olmaları ve hastalık belirtileri hakkında görüşeceği uzman tarafından bilgilendirmeleri gerekmektedir.